ای خداوندگار بی درد!
ناخدای ناوهای سوراخ!
به آسمانها و زمینهایت فکر کن
به خاکهایی که در آنها نفست را دمیده بودی
و حالا مردان و زنان برهنه ای بیش نبوده اند و نیستند
تو بی نهایت نیستی
نهایتت نقطه ای ست که پرنده ای به آن کوچ می کند
یا مرگی ست که شال سیاهش را از فاجعه ای به فاجعه ای دیگر می کشاند
تو تنها تکرار می شوی تا جاودانه بمانی
تو هم مثل دو گوشواره ی مروارید من
در جعبه ی کوچکی می گنجی
و فراموش می شوی
درودبر لیلای همیشه گرامی.
سروده زیبا و پراز تعابیرت را خواندم و لذت بردم.
چقدردلم میخواست که اینروز-شعری به سلیقه دلم سروده شده باشد رابخوانم.
که نصیب دل حقیرو محزونم گردیید-تشکر میکنم از شما شاعر!
بهروز وموفق باشی.
(من دختر طبیعی دریاها بودم)-این سطر نیز ؛سروده وسیعی است بانو.مرسی.
اعترافات: 
ای خداوندگار بی درد!
ناخدای ناوهای سوراخ!
به آسمانها و زمینهایت فکر کن
به خاکهایی که در آنها نفست را دمیده بودی
و حالا مردان و زنان برهنه ای بیش نبوده اند و نیستند
تو بی نهایت نیستی
نهایتت نقطه ای ست که پرنده ای به آن کوچ می کند
یا مرگی ست که شال سیاهش را از فاجعه ای به فاجعه ای دیگر می کشاند
تو تنها تکرار می شوی تا جاودانه بمانی
تو هم مثل دو گوشواره ی مروارید من
در جعبه ی کوچکی می گنجی
و فراموش می شوی
درودبر لیلای همیشه گرامی.
سروده زیبا و پراز تعابیرت را خواندم و لذت بردم.
چقدردلم میخواست که اینروز-شعری به سلیقه دلم سروده شده باشد رابخوانم.
که نصیب دل حقیرو محزونم گردیید-تشکر میکنم از شما شاعر!
بهروز وموفق باشی.
(من دختر طبیعی دریاها بودم)-این سطر نیز ؛سروده وسیعی است بانو.مرسی.
نویسا باشی لیلای عزیز